PATRON I HISTORIA SZKOŁY

Katolickie Liceum Ogólnokształcące im. ks. Marcina Popiela w Ostrowcu Świętokrzyskim liczy sobie już 20 lat. Pierwsza w Diecezji Sandomierskiej szkoła katolicka została utworzona z inicjatywy Biskupa Sandomierskiego J.E. ks. bp. prof. dr. hab. Andrzeja Dzięgi, który dostrzegł potrzebę rozwoju szkolnictwa katolickiego w naszym regionie, dążąc do stworzenia w nim szkoły średniej opartej na wartościach chrześcijańskich. Dokumentem powołującym placówkę do życia był akt założycielski z dnia 23 sierpnia 2005 roku wydany przez Kurię Diecezjalną w Sandomierzu, która pełni funkcję organu prowadzącego szkoły.

Jako placówka ponadgimnazjalna, niepubliczna na prawach szkoły publicznej, rozpoczęła swoją działalność 1 września 2005 roku. Jej pierwszą siedzibą był niewielki przykościelny budynek (tzw. wikarówka) położony w kompleksie zabytkowym przy parafii św. Mikołaja w Szewnie. Rozwój placówki, dbałość o zabezpieczenie coraz lepszych warunków nauczania oraz powiększanie się bazy dydaktycznej miały wpływ na przeniesienie siedziby szkoły do Ostrowca Świętokrzyskiego. Od samego początku istnienia placówki przyświeca jej misja łączenia edukacji z formacją duchową i wychowaniem. Pierwszym dyrektorem i budowniczym szkoły został ks. kan. Jan Butryn – ówczesny proboszcz parafii pw. Św. Mikołaja w Szewnie. Jej patronem od samego początku istnienia został zaś inny szewieński proboszcz – legendarny Ksiądz Infułat Marcin Popiel, zwany „kapłanem ubogich”.

Patron Szkoły znany był z dobroci, mądrości i zaangażowania społecznego. Urodził się 21 marca 1904 roku w arystokratycznej rodzinie hrabiów Popielów z Kurozwęk. Przez lata posługiwał w parafii Szewna, gdzie dał się poznać jako człowiek wielkiego serca i pokory. Charyzmatyczny duszpasterz pochodził z arystokratycznego rodu Popielów herbu Sulima, wychowując się w otoczeniu pałacowo-dworskim. Jako dziedzic dużego majątku i właściciel pałacu w Kurozwękach ukończył Wyższą Szkołę Leśną w Nancy we Francji oraz odbył służbę wojskową, którą zakończył w stopniu porucznika. Tym bardziej zachwyca podjęte przez niego powołanie kapłańskie, któremu przyświecały ideały franciszkańskiej pokory, radości i afirmacji życia. Z uwagi na wybuch wojny, seminarium duchowne mógł ukończyć dopiero 7 grudnia 1945 roku. Tydzień później w katedrze sandomierskiej przyjął święcenia kapłańskie z rąk ks. bpa Jana Kantego Lorka. Dostał wówczas propozycję dalszych studiów teologicznych w Niemczech. Odrzucił ją jednak, mówiąc, że woli spieszyć do służby ludziom. Do dziś pamięć o pomagającym wszystkim potrzebującym duszpasterzu z Szewny jest żywa. Parafianie, ale także mieszkańcy przylegającego do Szewny Ostrowca, mogli zawsze liczyć na wyrozumiałość ks. Marcina, który w trudnych czasach komunizmu pomagał rozstrzygać dylematy natury etycznej i nie odmawiał kapłańskiej posługi tym, którzy o nią prosili. Mieszkańcy Szewny chętnie opowiadają anegdoty o swoim proboszczu, który nigdy nikomu nie odmawiał pomocy i dzielił się z potrzebującymi wszystkim, co posiadał.

Postać zmarłego 22 lipca 1991 roku kapłana upamiętnia Izba Pamięci w Szewnie, a młodzież Katolickiego Liceum noszącego jego imię każdego roku organizuje Dzień Patrona Szkoły, kultywując bardzo ważną dla społeczności „Katolika” tradycję. Ksiądz Marcin organizował rekolekcje, zapraszał przedstawicieli ruchów oazowych na prelekcje i wykłady, prowadził poradnię świadomego macierzyństwa, jak również zorganizował magazyn zagranicznych leków z darów humanitarnych w trudnych czasach przed transformacją ustrojową w naszym kraju. Chciał być blisko ludzi, ale pragnął także przybliżyć im Boga. Z jego inicjatywy powstały kapliczki we wszystkich wsiach należących do szewieńskiej parafii. Za swoją postawę był szykanowany przez władze, wielokrotnie karany grzywnami, a przez krótki czas siedział również w kieleckim więzieniu. Zmarł w wieku 87 lat i spoczywa na szewieńskim cmentarzu. Imię Księdza Infułata Marcina Popiela nosi dziś nie tylko nasze liceum, ale także główny most nad rzeką Kamienną w Ostrowcu Świętokrzyskim, rondo położone obok szewieńskiej świątyni, jak również przykościelny plac w Szewnie.

Naukę w rodzącym się „Katoliku” podjęło w roku szkolnym 2005/2006 siedmioro uczniów. Już w drugim roku istnienia szkoły, lekcje przeniesiono do odnowionego wysiłkiem założycielskim dawnego budynku gminnego (przedszkola), zlokalizowanego przy murze kościelnym w Szewnie. To tutaj w maju 2008 roku odbył się pierwszy egzamin maturalny w historii KLO, do którego przystąpiło 7 abiturientów. Kilka miesięcy wcześniej, pierwszy bal studniówkowy naszych maturzystów zorganizowany został w symbolicznym miejscu – Pałacu Popielów w Kurozwękach obok Staszowa.

W pierwszych latach istnienia szkoły (2005-2008) trwał niełatwy proces budowania podwalin pod zaplecze placówki. Pierwszą salą komputerową była ta użyczana przez PSP w Szewnie, a pierwsze uczniowskie ławki podarowane zostały przez Gminę Bodzechów. Dyrektorem KLO w czasie od założenia do wykształcenia pierwszych absolwentów był ks. kan. Jan Butryn, a wicedyrektorem Pani Teresa Pękalska – emerytowana wicedyrektor II LO w Ostrowcu.

Rok szkolny 2008/2009 przynosi istotne zmiany. Wraz z rosnącym zainteresowaniem oraz potrzebą rozwoju, szkoła przeniosła się do Ostrowca Świętokrzyskiego. Nową siedzibą „Katolika” stał się budynek ówczesnego Publicznego Gimnazjum nr 2 przy ulicy Polnej. W tym samym czasie funkcję dyrektora szkoły obejmuje pochodzący z Niska ks. mgr lic. Krzysztof Mikulski, organizujący nowe wyposażenie szkoły oraz niełatwą logistykę związaną z jej przenosinami. Funkcjonowanie „Katolika” w tym miejscu trwało jednak zaledwie trzy lata, gdyż od 1 września 2011 roku nasza szkoła zlokalizowana jest w budynku Publicznej Szkoły Podstawowej nr 9, przy ulicy Niewiadomej 19 w ostrowieckim Denkowie.

W roku 2012 przy Katolickim Liceum powstało Katolickie Gimnazjum, którego ostatni absolwenci opuścili placówkę w czerwcu 2019 roku. O trwającym siedem lat okresie współistnienia dwóch szkół katolickich w Denkowie przypomina nam do dziś tablica z napisem „PATRON SZKÓŁ – KS. MARCIN POPIEL”, umieszczona pod popiersiem Księdza Patrona, znajdującym się w honorowym miejscu szkolnego korytarza.

We wrześniu 2018 roku nastąpiła kolejna zmiana na stanowisku dyrektora szkoły. Swoją trzyletnią służbę w tej roli rozpoczął wówczas pochodzący z naszego miasta ks. Michał Szawan. Co niezwykłe – powołanie misyjne sprawiło, że od 2023 roku posługuje on jako ksiądz misjonarz w dalekiej Papui-Nowej Gwinei. Wcześniej, bowiem już od roku szkolnego 2021/2022, pieczę nad ostrowieckim Liceum Katolickim przejął obecny dyrektor szkoły – ks. kan. dr Robert Utnik.

Bieżąca dekada to lata dumnego rozwoju szkoły – od systematycznego upiększania i unowocześniania jej wnętrza, po dynamiczny wzrost liczby uczniów. W roku szkolnym 2024/2025 przekroczyła ona już 200 zadowolonych ze swojego wyboru młodych osób. Symbolicznym momentem wpisującym się w najnowszą historię szkoły oraz wzrost jej prestiżu był dzień 29 września 2022 roku, kiedy to odbyła się ważna dla całej społeczności szkolnej uroczystość – poświęcenie pierwszego w historii szkoły sztandaru. Aktu tego dokonał biskup sandomierski Krzysztof Nitkiewicz podczas Mszy św. sprawowanej w pod jego przewodnictwem w kościele pod wezwaniem Świętego Stanisława Biskupa i Męczennika w Ostrowcu Świętokrzyskim-Denkowie. We wspólnej modlitwie uczestniczyły władze samorządowe, przedstawiciele szkół z miasta i diecezji, społeczność szkoły oraz młodzież i rodzice. Kluczowy symbol szkoły towarzyszący odtąd delegacjom uczniowskim podczas licznych wydarzeń i uroczystości ufundowany został przez samorząd miejski i powiatowy, sponsorów – przedsiębiorców związanych z placówką, a także samą społeczność szkoły.

W 2009 roku Katolickie Liceum Ogólnokształcące im. ks. Marcina Popiela ukończył Marcin Przytuła – pochodzący z naszego miasta kapłan Diecezji Radomskiej. Nasz jak dotąd jedyny ksiądz-absolwent święcenia kapłańskie otrzymał dnia 28 maja 2016 roku w Radomiu. Niezmiennym rysem szczególnym Katolickiego Liceum Ogólnokształcącego im. ks. Marcina Popiela, towarzyszącym placówce przez jak dotąd dwie dekady jej istnienia, jest przyjazna atmosfera panująca w jej murach, budowana w oparciu o życzliwość i wzajemny szacunek. Jest to cecha wynikająca z jej katolickiego charakteru, a więc otwarcia na wszystkich chętnych.